Η ανακοίνωση της Δικηγορικής Συσπείρωσης για το ασφαλιστικό

ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ

dikigorikisyspirosihrakleiou.blogspot.com

ΠΕΡΙ ΚΑΤΡΟΥΓΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΆΛΛΩΝ “ΔΑΙΜΟΝΙΩΝ”

Λιγότερο από 6 μήνες μετά την μετατροπή του περήφανου ΟΧΙ στους Ευρωεκβιασμούς, που εκφράστηκε από σχεδόν τα 2/3 του Ελληνικού λαού, στο ντροπιαστικό ΝΑΙ της (δήθεν) αριστερής κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, οι νέοι καλοί μαθητές στο μάθημα της εξοντωτικής λιτότητας και του σφαγιασμού όσων κοινωνικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει, συνεχίζουν το αρεστό στους «Θεσμούς» (sic) έργο τους, βαδίζοντας στ’ αχνάρια της αντιασφαλιστικής μεταρρύθμισης των Λοβέρδου – Κουτρουμάνη, με πολλαπλάσια ορμή και ταχύτητα. Για ναν αποδώσουμε βέβαια τα του Καίσαρος τω Καίσαρι, δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να επισημάνουμε ότι πριν τους τωρινούς κυβερνητικούς «αγωνιστές για τα δικαιώματα των εργαζομένων και των συνταξιούχων», όπως αρέσκονται να αυτοπροβάλλονται, είχαν προηγηθεί, αρκετοί «λαμπροί προκάτοχοι τους», οι οποίοι, πέραν των διαχρονικών ρυθμίσεων προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο για δεκαετίες ενεργούσε ανέλεγκτο και ασύδοτο, είχαν κάνει και τα ακόλουθα:

            1) Για σαράντα ολόκληρα χρόνια (1951-1990) υποχρέωναν με το νόμο 1611/1950 τα Ασφαλιστικά Ταμεία να καταθέτουν όχι μόνο άτοκα, αλλά και με αρνητικό επιτόκιο τα λεφτά των εργαζομένων στις τράπεζες! Ενδεικτικά η κατάθεση έγινε : το 1950 με αρνητικό επιτόκιο -7,6%, το 1954 με αρνητικό επιτόκιο -11,1%,το 1974 με αρνητικό επιτόκιο -21,8%, το 1981 με αρνητικό επιτόκιο -13%, το 1986 με αρνητικό επιτόκιο -8% και το 1990 με αρνητικό επιτόκιο -2,4%. Οι απώλειες υπολογίζονται, σε τιμές της δεκαετίας του 2000, περί τα 58 δισ. €.  

            2) Στη δεκαετία του ’90 άρχισε το τζογάρισμα των αποθεματικών και της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο.  Τον Οκτώβριο του 1997, κατά τη διάρκεια της
συζήτησης του νομοσχεδίου για τη «Χρηματιστηριακή Αγορά Παραγώγων», κατατέθηκε από τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας, Γ. Παπαντωνίου τροπολογία, σύμφωνα με την οποία επετράπη « σε φορείς κοινωνικής ασφάλισης κατά τη διαχείριση των διαθεσίμων τους να αγοράζουν και να πωλούν μετοχές εισηγμένες στο ΧΑΑ». Το «εναρκτήριο λάκτισμα» για ότι ακολούθησε είχε δοθεί. Και τι ήταν αυτό που ακολούθησε; Μα η εξαέρωση σε μία τριετία των 2/3 των αποθεματικών των Ταμείων. Συγκεκριμένα η αξία των μετοχών που είχαν στην κατοχή τους τα ασφαλιστικά Ταμεία κατρακύλησε από τα 5,3 δισ. € σε 1.8 δισ. €.

            Και μετά δεν ήρθαν οι μέλισσες, αλλά μάλλον οι «μνημονιακές σφήκες». Σύμφωνα με τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ομοσπονδία Εργαζομένων στους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης (ΠΟΠΟΚΠ), οι απώλειες χρημάτων των Ασφαλιστικών Ταμείων στο διάστημα των Μνημονίων ανήλθε στα 33 δισ. €, από τα οποία μόνο από το PSI σε 12,5 δισ. €, ενώ το Ελληνικό Δημόσιο, ο ευρύτερος Δημόσιος Τομέας καθώς και διάφοροι ευνοημένοι επιχειρηματίες συμπεριλαμβάνονται στους μεγαλοφειλέτες των Ασφαλιστικών Ταμείων.

            Και τι επιδιώκει τώρα η «περήφανη» Ελληνική Κυβέρνηση; Μια σύνταξη - φιλοδώρημα για όλους (τη λεγόμενη Εθνική, 384 €) και την εξαφάνιση όποιου διαπράττει το «αμάρτημα» να βγάζει ή να δηλώνει πάνω από 10.000 € ετησίως. Ο «κόφτης» βέβαια μπαίνει «εκεί που πρέπει». Να μην θιγούν τα υψηλά εισοδήματα, οι μεγαλοδικηγόροι των καναλιών και οι εταιρείες που παίρνουν πακέτα τις υποθέσεις από τις διαπλεκόμενες τράπεζες. Θα το ανεχθούμε; Θα ανεχθούμε την αλλαγή της φιλοσοφίας του ασφαλιστικού μας συστήματος, σε ένα σύστημα που θα δίνει συντάξεις - φιλοδωρήματα εξαρτώμενες από τις ρήτρες ανάπτυξης που θα βάζουν οι επικυρίαρχοι της χώρας και θα ρίχνει στις πλάτες μας τα βάρη για την όποια βελτίωση; Την κατάργηση του Ταμείου μας και την κλοπή των όποιων αποθεματικών του έχουν μείνει; Θα ανεχθούμε να εξαφανιστεί το επικουρικό μας ταμείο, που λιγότερο από ένα χρόνο πριν υποτίθεται ότι θα μπορούσαμε να το διαχειριστούμε εμείς; Θα το ανεχθούμε και αυτό, μετά τον ΦΠΑ, την τερατώδη αύξηση της προσφυγής του κόστους στη Δικαιοσύνη, τον ληστρικό φορολογικό νόμο και τον, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των τραπεζών, νέο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας; Ή θα αγωνιστούμε, μαζί με τους συγγενείς επιστημονικούς κλάδους, αλλά και τον υπόλοιπο λαό για αξιοπρεπείς συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη αντάξια μιας Ευρωπαϊκής χώρας του 21^ου αιώνα και όχι ενός προτεκτοράτου των αρχών του προηγούμενου;

            Και κάπου εδώ θα ακουστούν οι φωνές «της λογικής». Και ποιος θα τα χρηματοδοτήσει όλ’ αυτά;  Σύμφωνα με τα στοιχεία του Οργανισμού Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (Ο.Δ.ΔΗ.Χ) για τα επόμενα 5 χρόνια αναμένεται να πληρώσουμε για την εξυπηρέτηση του 37,102 δισ. € για χρεωλύσια και 32 δισ. € για τόκους, σύνολο σχεδόν 70 δισ. €. Το τωρινό έλλειμμα του ασφαλιστικού συστήματος υπολογίζεται από τους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά ταμεία σε 8 δισ. €. Την ίδια ώρα οι πολιτικές της εξοντωτικής λιτότητας που επιβάλουν οι «Θεσμοί» (ξανά sic) στη χώρα μεγαλώνουν την ανεργία, καταστρέφουν την όποια παραγωγή έχει απομείνει και διώχνουν το επιστημονικό δυναμικό της; Πόσο δύσκολο άραγε είναι να καταλάβει κανείς ότι δεν υπάρχει κανένα μέλλον χωρίς ρήξη με αυτές τις πολιτικές και εκείνους που τις εκφράζουν; ΟΧΙ λοιπόν και πάλι είναι η απάντηση μας και ο δρόμος του αγώνα η προτροπή μας. Θα είναι εύκολο; Όχι, σε καμία περίπτωση. Αλλά ξέρουμε πολύ καλά τι μας περιμένει αν δεν το κάνουμε. Όσοι μείνουμε θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι για ψίχουλα στα μοντέρνα κάτεργα των τραπεζών και των μεγάλων εταιρειών, μέχρι να μας πετάξουν σαν στυμμένες λεμονόκουπες, για να απολαύσουμε την «Εθνική σύνταξη» του Κατρούγκαλου. Αυτές λοιπόν είναι οι επιλογές και η απόφαση δική σας και όλων μας.

                                                                                                 Ηράκλειο 17.1.2016